Gurucharitra Adhyay 18 | गुरूचरित्र अध्याय १८
॥ श्रीगणेशाय नमः ॥ श्रीसरस्वत्यै नमः ॥ श्रीगुरुभ्यो नमः ॥
जय जया सिद्धमुनि । तू तारक भवार्णी ।
सुधारस आमुचे श्रवणी । पूर्ण केला दातारा ॥१॥
गुरुचरित्र कामधेनु । ऐकता न-धाये माझे मन ।
कांक्षीत होते अंतःकरण । कथामृत ऐकावया ॥२॥
ध्यान लागले श्रीगुरुचरणी । तृप्ति नव्हे अंतःकरणी ।
कथामृत संजीवनी । आणिक निरोपावे दातारा ॥३॥
येणेपरी सिद्धासी । विनवी शिष्य भक्तीसी ।
माथा लावूनि चरणांसी । कृपा भाकी तये वेळी ॥४॥
शिष्यवचन ऐकोनि । संतोषला सिद्धमुनि ।
सांगतसे विस्तारोनि । ऐका श्रोते एकचित्ते ॥५॥
ऐक शिष्या शिकामणी । धन्य धन्य तुझी वाणी ।
तुझी भक्ति श्रीगुरुचरणी । तल्लीन झाली परियेसा ॥६॥
तुजकरिता आम्हांसी । चेतन जाहले परियेसीं ।
गुरुचरित्र आद्यंतेसी । स्मरण जाहले अवधारी ॥७॥
भिल्लवडी स्थानमहिमा । निरोपिला अनुपमा ।
पुढील चरित्र उत्तमा । सांगेन ऐका एकचित्तें ॥८॥
क्वचित्काळ तये स्थानी । श्रीगुरु होते गौप्येनि ।
प्रकट जहाले म्हणोनि । पुढे निघाले परियेसा ॥९॥
वरुणासंगम असे ख्यात । दक्षिणवाराणसी म्हणत ।
श्रीगुरु आले अवलोकित । भक्तानुग्रह करावया ॥१०॥
पुढें कृष्णातटाकांत । श्रीगुरू तीर्थे पावन करीत ।
पंचगंगगासंगम ख्यात । तेथें राहिले द्वादशाब्दे ॥११॥
अनुपम्य तीर्थ मनोहर । जैसें अविमुक्त काशीपुर ।
प्रयागसमान तीर्थ थोर । म्हणोनि राहिले परियेसा ॥१२॥
कुरवपुर ग्राम गहन । कुरूक्षेत्र तोंचि जाण ।
पंचगंगासंगम कृष्णा । अत्योत्त्म परियेसा ॥१३॥
कुरुक्षेत्रीं जितके पुण्य । तयाहूनि अधिक असे जाण ।
तीर्थे अस्ती अगण्य़ । म्हणोनि राहिले श्रीगुरू ॥१४॥
पंचगंगानदीतीर । प्रख्यात असे पुराणांतर ।
पांच नामे आहेति थोर । सांगेन ऐका एकचित्तें ॥१५॥
शिवा भद्रा भोगावती । कुंभीनदी सरस्वती ।
‘ पंचगंगा’ ऐसी ख्याति । महापातक संहारी ॥१६॥
ऐसी प्रख्यात पंचगंगा । आली कृष्णेचिया संगा ।
प्रयागाहूनि असे चांगा । संगमस्थान मनोहर ॥१७॥
अमरापुर म्हणिजे ग्राम । स्थान असे अनुपम्य ।
जैसा प्रयागसंगम । तैसे स्थान मनोहर ॥१८॥
वृक्ष असे औदुंबर । प्रत्यक्ष जाणा कल्पतरु ।
देव असे अमरेश्वर । तया संगमा षटकूळी ॥१९॥
जैसी वाराणसी पुरी । गंगाभागीरथी-तीरी ।
पंचनदींसंगम थोरी । तत्समान परियेसा ॥२०॥
अमरेश्वरसंनिधानी । आहेति चौसष्ट योगिनी ।
शक्तितीर्थ निर्गुणी । प्रख्यात असे परियेसा ॥२१॥
अमरेश्वरलिंग बरवे । त्यासी वंदुनि स्वभावे ।
पुजितां नर अमर होय । विश्वनाथ तोचि जाणा ॥२२॥
प्रयागी करितां माघस्नान । जें पुण्य होय साधन ।
शतगुण होय तयाहून । एक स्नाने परियेसा ॥२३॥
सहज नदीसंगमांत । प्रयागसमान असे ख्यात ।
अमरेश्वर परब्रह्म वस्तु । तया स्थानी वास असे ॥२४॥
याकारणें तिये स्थानी । कोटितीर्थे असती निर्गुणी ।
वाहे गंगो दक्षिणी । वेणीसहित निरंतर ॥२५॥
अमित तीर्थे तया स्थानी । सांगता विस्तार पुराणीं ।
अष्टतीर्थ ख्याति जीण । तया कृष्णातटाकांत ॥२६॥
उत्तर दिशी असे देखा वहे कृष्णा पश्चिममुखा ।
‘शुक्लतीर्थ’ नाम ऐका । ब्रहम्हत्यापाप दूर ॥२७॥
औदुंबर सन्मुखेसी । तीनी तीर्थे परियेसी ।
एकानंतर एक धनुषी । तीर्थे असती मनोहर ॥२८॥
‘पापविनाशी’ ‘काम्यतीर्थ’ । तिसरें सिध्द ‘ वरदतीर्थ ।
अमरेश्वरसंनिधार्थ । अनुपम्य असे भूमंडळी ॥२९॥
पुढें संगम-षट्कुळांत । प्रयागतीर्थ असे ख्यात ।
‘ शाक्तितीर्थ’ अमरतीर्थ’ । कोटितीर्थ’ परियेसा ॥३०॥
तीर्थे असती अपरांपर । सांगता असे विस्तार ।
याकारणें श्रीपादगुरु । राहिले तेथें द्वादशाब्दें ॥३१॥
कृष्णा वेणी नदी दोनी । पंचगंगा मिळोनी ।
सप्तनदीसंगम सगुणी । काय सांगू महिमा त्याची ॥३२॥
ब्रह्महत्यादि महापातकें । जळोनि जातीं स्नानें एकें ।
ऐसें सिध्द्स्थान निकें । सकळाभीष्ट होय तेथें ॥३३॥
काय सांगूं त्यांची महिमा । आणिक द्यावया नाहीं उपमा ।
दर्शनमातें होती काम्या । स्नानफळ काय वर्णू ॥३४॥
साक्षात् कल्पतरु । असे वृक्ष औदुबरु ।
गौप्य होऊन अगोचरु । राहिले श्रीगुरु तया स्थानी ॥३५॥
भक्तजनतारणार्थ । होणार असे ख्यात ।
राहिले तेथें श्रीगुरुनाथ । म्हणोनि प्रकट जाहले जाणा ॥३६॥
असता पुढें वर्तमानीं । भिक्षा करावया प्रतिदिनीं ।
अमरापुर ग्रामी । जाती श्रीगुरु परियेसा ॥३७॥
तया ग्रामी द्विज एक । असे वेदभ्यासक ।
त्याची भार्या पतिसेवक । पतिव्रतशिरोमणी ॥३८॥
सुक्षीण असे तो ब्राह्मण । शुक्लभिक्षा करी आपण ।
कर्ममार्गी आचरण । असे सात्विक वृत्तीनें ॥३९॥
तया विप्रमंदिरांत । असे वेल उन्नत ।
शेंगा निघती नित्य बहुत । त्याणे उदरपूर्ति करी ॥४०॥
एखादे दिवशी त्या ब्राह्मणासी । वरो न मिळे परियेसीं ।
तया शेंगांते रांधोनि हर्षी । दिवस क्रमी येणेंपरी ॥४१॥
ऐसा तो ब्राह्मण दरिद्री । याचकारणें उदर भरी ।
पंचमहायज्ञ कुसरी । अतिथि पूजी भक्तीनें ॥४२॥
वर्तता श्रीगुरु एके दिवसीं । तया विप्रमंदिरासी ।
गेले आपण भिक्षेसी । नेलें विप्रे भक्तिनें ॥४३॥
भक्तिपूर्वक श्रीगुरूसी । पूजा करी तो षोडशी ।
घेवडे-शेंगा बहुवसी । केली होती पत्र-शाका ॥४४॥
भिक्षा करून ब्राह्मणासी । आश्वासिती गुरु संतोषी ।
गेलें तुझे दरिद्र दोषी । म्हणोनी निघती तये वेळी ॥४५॥
तया विप्राचे गृहांत । जो का होता वेल उन्नत ।
घेवडा नाम विख्यात । आंगण सर्व वेष्टिलें असे ॥४६॥
तया वेलाचें झाडमूळ श्रीगुरुमूर्ति छेदिती तात्काळ ।
टाकोनि देती परिबळें । गेले आपण संगमासी ॥४७॥
विप्रवनिता तये वेळी । दु:ख करिती पुत्र सकळी ।
म्हणती पहा हो दैव बळी । कैसें अदृष्ट आपुलें ॥४८॥
आम्हीं तया यतीश्वरासी । काय उपद्रव केला त्यासी ।
आमुचा ग्रास छेदुनी कैसी । टाकोनि दिल्हा भूमीवरी ॥४९॥
ऐसेपरी ते नारी । दु:ख करी नानापरी ।
पुरुष तिचा कोप करी । म्हणे प्रारब्ध प्रमाण ॥५०॥
म्हणे स्त्रियेसी तये वेळी । जें जें होणार जया काळी ।
निर्माण करी चंद्रमोळी । तया आधीन । विश्व जाण ॥५१॥
विश्वव्यापक नारायण । उत्पत्तिस्थितिलया कारण ।
पिपीलिकादि स्थूळ-जीवन । समस्तां आहार पुरवीतसे ॥५२॥
‘आयुरन्नं प्रयच्छति’ । ऐसें बोले वेदश्रुति ।
पंचानन आहार हस्ती । केवी करी प्रत्यही ॥५३॥
चौर्यायशी लक्ष जीवराशी । स्थूल सूक्ष्म समस्तांसी ।
निर्माण केलें आहारासी । मग उत्पत्ति तदनंतरें ॥५४॥
रंकरायासी एक दृष्टी । करुनि निक्षेपण ।सकृत अथवा दुष्कृत्य जाण ।
आपुलें आपणचि भोगणें । पुढील्यावरी काय बोल ॥५६॥
आपुलें दैव असतां उणें । पुढिल्या बोलती मूर्खपणे ।
जे पेरिलें तोंचि भक्षणें । कवणावरी बोल सांगे ॥५७॥
बोल ठेविसी यतीश्वरासी । आपलें आर्जव न विचारिसी ।
ग्रास हरितला म्हणसी । अविद्यासागरी बुडोनि ॥५८॥
तो तारक आम्हांसी ।म्हणोनि आला भिक्षेसी ।
नेलें आमुचे दरिद्रदोषी । तोचि तारील आमुतें ॥५९॥
येणेंपरी स्त्रियेसी । संभाषी विप्र परियेसी ।
काढोनि वेलशाखेसी । टाकीता झाला गंगेत ॥६०॥
तया वेलाचें मूळ थोरी । जे कां होतें आपुले द्वारी ।
काढूं म्हणुनि द्विजवरी । खणिता झाला तया वेळीं ॥६१॥
काढितां वेलमूळासी । लाधला कुंभे निधानेसी ।
आनंद जाहला बहुवसी । घेऊनि गेला घरांत ॥६२॥
म्हणती नवल काय वर्तले । यतीश्वर आम्हां प्रसन्न्न झाले ।
म्हणोनि ह्या वेला छेदिलें । निधान लाधलें आम्हांसी ॥६३॥
नर नव्हे तो योगीश्वर होईल ईश्वरीअवतार ।
आम्हां भेटला दैन्यहर । म्हणती चला दर्शनासी ॥६४॥
जाऊनि संगमा श्रीगुरुसी । पूजा करिती बहुवसी ।
वृत्तांत सांगती तयासी । तये वेळी परियेसा ॥६५॥
श्रीगुरु म्हणती तयासी । तुम्ही न सांगणें कवणासी ।
प्रकट करितां आम्हांसी । नसेल लक्ष्मी तुमचे घरी ॥६६॥
ऐसेपरी तया द्विजासी । सांगे श्रीगुरु परियेसी ।
अखंड लक्ष्मी तुमचे वंशी । पुत्रपौत्री नांदाल ॥६७॥
ऐसा वर लधोन । गेली वनिता तो ब्राह्मण ।
श्रीगुरुकृपा ऐसी जाण । दर्शनमात्रे दैन्य हरे ॥६८॥
ज्यासी होय श्रीगुरुकृपा । त्यासी कैचें दैन्य पाप ।
कल्पवृक्ष-आश्रय करितां बापा । दैन्य कैंचे तया घरी ॥६९॥
दैव उणा असेल जो नरु । त्याणें आश्रयावा श्रीगुरु ।
तोचि उतरेल पैलपारु । पूज्य होय सकळिकांई ॥७०॥
जो कोण भजेल श्रीगुरु । त्यासी लाधेल इह-परु ।
अखंड लक्ष्मी त्याचे घरी । अष्टैश्वर्ये नांदती ॥७१॥
सिध्द म्हणे नामधारकासी । श्रीगुरुमहिमा असे ऐसी ।
भजावे तुम्हीं मनोमानसीं । कामधेनु तुझ्या घरीं ॥७२॥
गंगाधराचा कुमर । सांगे श्रीगुरुचरित्रविस्तार ।
पुढील कथामृतसार । ऐका श्रोते एकचित्तें ॥७३॥
इति श्रीगुरुचरित्रामृते परमकथाकल्पतरौ श्रीनृसिंहसरस्वत्युपाख्याने सिध्द-नामधारकसंवादे अमरापुरमहिमानं-द्विजदैन्यहरणं नाम अष्टादशोऽध्याय: ॥ १८ ॥
॥ श्रीपादश्रीवल्लभ-नृसिंहसरस्वती-दत्तात्रेयार्पणमस्तु ॥ श्रीगुरुदेव दत्त ॥ शुभं भवतु ॥
॥ ओवी संख्या ७३ ॥
Gurucharitra Adhyay 18 | गुरूचरित्र अध्याय १८
भारतीय अध्यात्मिक परंपरेमध्ये “गुरू” हे स्थान सर्वोच्च मानले जाते. गुरू म्हणजे केवळ शिक्षक नव्हे, तर अज्ञानातून ज्ञानाकडे नेणारा एक प्रकाशस्तंभ. गुरूचरित्र हा अशाच दिव्य गुरूंच्या जीवनावर आधारलेला एक महान ग्रंथ आहे. श्रीगुरू नारसिंह सरस्वती स्वामी महाराज यांचे चरित्र या ग्रंथात विस्ताराने वर्णन करण्यात आले आहे. हा ग्रंथ केवळ कथा किंवा चरित्र नसून, तो एक आध्यात्मिक साधनेचा मार्गदर्शक आहे.
गुरूचरित्र हा ग्रंथ एकूण ५२ अध्यायांमध्ये विभागलेला असून, त्यातील प्रत्येक अध्याय भक्ताच्या मनाला शांती, श्रद्धा आणि आत्मविश्वास प्रदान करणारा आहे. यात धर्म, संस्कृती, उपासना, सदाचार यांचे मोलाचे शिक्षण आहे. याच ग्रंथातील एक विशेष आणि हृदयस्पर्शी अध्याय म्हणजे Gurucharitra Adhyay 18.
Gurucharitra Adhyay 18 मध्ये श्रीगुरूंनी केलेल्या चमत्कारांची ओळख आहे, ज्यामुळे भक्तांचा गुरूंवरील विश्वास अजून दृढ होतो. हा अध्याय वाचताना आपण केवळ एक कथा अनुभवत नाही, तर गुरूकृपेची दिव्य अनुभूती सुद्धा घेतो. यामध्ये भक्ताच्या जीवनातील संकटांवर गुरूंनी कसे मार्गदर्शन केले आणि त्याला मुक्तीचा मार्ग कसा दाखवला, याचे सविस्तर वर्णन आहे.
आजच्या या डिजिटल युगात अनेक भक्त shree gurucharitra adhyay 18, shri gurucharitra adhyay 18 pdf, किंवा gurucharitra adhyay 18 pdf download या शब्दांचा शोध घेतात. कारण त्यांना हा अध्याय मोबाईल, टॅब किंवा संगणकावर वाचायचा असतो. त्यामुळे या ब्लॉगमध्ये आपण gurucharitra adhyay 18 या अध्यायाची कथा, त्यामागील तात्पर्य, आणि याचे pdf free download कसे करता येईल, यावर सविस्तर माहिती घेणार आहोत.
जर तुम्हीही श्रद्धेने, भक्तीने व गुरूविषयी आदराने हा अध्याय वाचणार असाल, तर नक्कीच तुम्हाला त्यातून आध्यात्मिक समाधान आणि मानसिक शांती मिळेल.
gurucharitra 18 adhyay in marathi | गुरूचरित्र अध्याय १८ चे महत्त्व
Gurucharitra Adhyay 18 मध्ये श्रीगुरू नारसिंह सरस्वती यांच्या चमत्कारी कृतींचे वर्णन आले आहे. या अध्यायात वर्णिलेल्या कथा भक्ताच्या मनात श्रद्धा आणि भक्तिभाव निर्माण करतात. या अध्यायात आपण पाहतो की गुरूंनी आपल्या भक्ताचे संकट कसे दूर केले. यामुळे या अध्यायाला गुरूचरित्र मधील एक अत्यंत भावनिक आणि प्रभावशाली अध्याय मानले जाते.
gurucharitra 18 adhyay | गुरूचरित्र अध्याय १८ चे महत्त्व
Gurucharitra Adhyay 18 हे केवळ एक साधं अध्याय नाही, तर तो गुरूच्या कृपेची अनुभूती देणारा एक जिवंत प्रसंग आहे. या अध्यायात एक गरिब ब्राह्मण आपल्या दु:खांनी पिचून गेलेला असतो. त्याच्या जीवनात दुःख, संकटं, आणि निराशा यांचं प्रचंड ओझं असतं. शेवटी तो सर्व मार्ग अपयशी ठरल्यानंतर श्रीगुरू नारसिंह सरस्वती महाराजांच्या चरणी येतो.
हा ब्राह्मण श्रीगुरूंना आपल्या जीवनातील प्रश्न विचारतो – का मी इतका दु:खी आहे? का माझ्या प्रयत्नांना फळ मिळत नाही? का देव माझ्यावर प्रसन्न नाही? हे प्रश्न आजही अनेकांच्या मनात असतात. श्रीगुरूंनी त्याला दिलेलं उत्तर केवळ त्याच्यासाठी नव्हे, तर सर्व मानवजातीसाठी एक दैवी संदेश आहे.
श्रीगुरूंनी त्या ब्राह्मणाला पूर्वजन्मातील कर्मांचे महत्त्व समजावून सांगितले. ते म्हणतात की, “जीवनातील प्रत्येक सुखदु:ख हे आपल्या पूर्वकर्मांवर आधारित असते.” त्यांनी कर्म, श्रद्धा, आणि गुरूभक्तीच्या तत्त्वांचे महत्त्व पटवून दिले. गुरूंनी स्पष्ट सांगितले की, “गुरूच्या चरणांशी प्रामाणिक राहिल्यास कोणतेही संकट दूर होते.”
या अध्यायात एक विशेष बिंदू म्हणजे ‘श्रद्धा व सबुरी’ हे दोन्ही गुण गुरूभक्तासाठी किती आवश्यक आहेत, हे श्रीगुरूंनी स्पष्ट केले आहे. ब्राह्मणाला त्यांनी सांगितले की, तु गुरूकृपेवर विश्वास ठेव आणि नियमित साधना कर. त्याचा परिणाम असा होतो की त्या ब्राह्मणाचे जीवन पूर्णतः बदलते — दु:ख जाऊन शांती आणि समाधान येते.
Gurucharitra Adhyay 18 मधील कथा ध्येयावर लक्ष केंद्रित ठेवणं, गुरूच्या आज्ञा पाळणं आणि धर्म मार्गावर चालणं या गोष्टी शिकवते. हे अध्याय वाचताना मनोमन आपणही त्या ब्राह्मणासारखे गुरूंना प्रश्न विचारतो आणि त्या उत्तरांतून आपल्याला जीवनाचे खरे तत्त्व कळते.
या अध्यायाचे मुख्य संदेश:
जीवनातील दु:खांचे मूळ कारण पूर्वजन्मीचे कर्म असते
गुरू हेच सर्व संकटांपासून मुक्त करणारे एकमेव मार्ग आहेत
श्रद्धा, सबुरी, आणि सेवा हेच गुरूभक्तीचे तीन आधारस्तंभ
आपण आज जे भोगतो, ते काल केलेल्या कृतींचे फल आहे
गुरूकृपा मिळवण्यासाठी स्वच्छ अंत:करण व भक्ती आवश्यक आहे
shree gurucharitra adhyay 18 केवळ एक कथा सांगत नाही; तो आपल्या कर्मांचे भान करून देतो आणि आत्मशुद्धीचा मार्ग दाखवतो. म्हणूनच हा अध्याय इतका विशेष आणि भावनिकदृष्ट्या प्रभावी आहे.
तुम्हाला जर गुरूचरित्राच्या इतर अध्यायांचा अनुभव घ्यायचा असेल, तर गुरूचरित्र अध्याय 14 देखील वाचू शकता.
gurucharitra adhyay 18 pdf डाउनलोड कसा करावा?
जर तुम्हाला गुरूचरित्र अध्याय 18 चा PDF वाचायचा असेल, तर तुम्ही gurucharitra adhyay 18 pdf free download सहजपणे करू शकता. खाली दिलेल्या लिंकवर क्लिक करा आणि आपल्या आवडत्या डिव्हाईसवर गुरूचरित्र डाउनलोड करा:
gurucharitra adhyay 18 pdf free download
तुम्ही gurucharitra adhyay 18 pdf download करून गुरूंच्या आशीर्वादाने आपला अध्यात्मिक प्रवास सुरु करू शकता.
gurucharitra adhyay 18 pdf free download चे फायदे
- तुमच्या मोबाईलमध्ये सहज वाचता येईल
जेव्हा तुम्हाला वेळ असेल तेव्हा वाचन करता येईल
स्वतःसोबत हा अध्याय साठवून ठेवता येतो
offline वाचनाची सुविधा
वाचनासाठी काही तपशीलवार टिप्स | Tips for Reading Gurucharitra Adhyay 18
श्रीगुरूचरित्र वाचणे ही केवळ एक धार्मिक कृती नाही, ती एक आध्यात्मिक साधना आहे. विशेषतः gurucharitra adhyay 18 वाचताना आपण केवळ शब्द नव्हे, तर गुरूकृपेची अनुभूती घेत असतो. त्यामुळे हे वाचन भक्तिभाव, श्रद्धा आणि नियमबद्धतेने करणे आवश्यक आहे.
1. पवित्र मन आणि स्थळ ठेवा
वाचन करण्यापूर्वी तुमचं मन, शरीर आणि आजूबाजूचं वातावरण शक्य तितकं शांत व पवित्र ठेवा.
शुद्ध वस्त्र परिधान करा आणि शक्य असल्यास अंघोळ करून वाचनाला सुरुवात करा.
घरात एखादं शांत कोपरे ठरवा जिथे तुम्हाला व्यत्यय न येता वाचन करता येईल.
2. श्रीगुरूंची प्रतिमा व दिवा प्रज्वलित करा
वाचन करण्याआधी श्रीगुरू नारसिंह सरस्वती स्वामी महाराजांची प्रतिमा किंवा मूर्ती समोर ठेवा.
त्यांच्या समोर एक तूपाचा किंवा तेलाचा दिवा प्रज्वलित करा. हे वातावरणात भक्तिभाव निर्माण करतं आणि एक आध्यात्मिक ऊर्जा निर्माण होते.
उदबत्ती किंवा धूप वापरल्यास वातावरण अधिक पवित्र वाटते.
3. मन शांत आणि केंद्रित ठेवा
वाचन करताना मनात कोणतेही बाह्य विचार येऊ देऊ नका. मोबाईल किंवा गॅझेट्स बंद ठेवा.
तुमचं संपूर्ण लक्ष वाचलेल्या प्रत्येक शब्दावर असावं. कारण shree gurucharitra adhyay 18 मधील प्रत्येक ओळ म्हणजे गुरूंचं आशीर्वचन आहे.
हळू व शुद्ध उच्चारांमध्ये वाचन करा. हे शब्द मनात व हृदयात खोलवर जाऊन बसतात.
4. रोज एक ठराविक वेळ ठेवा
दररोज वाचन करण्यासाठी एक ठराविक वेळ ठरवा, जसे की सकाळी सूर्योदयानंतर किंवा रात्री झोपण्याआधी.
यामुळे तुमच्या मनाची सवय होते आणि वाचन नियमितपणे आणि शिस्तबद्धपणे होते.
नित्यवाचन केल्यास गुरूकृपा नियमितपणे लाभते असे ग्रंथात म्हटले आहे.
5. भावपूर्ण व मनोपूर्वक वाचा
वाचन करताना फक्त डोळ्यांनी शब्द ओलांडू नका. त्यांचा अर्थ समजून, अंतःकरणातून अनुभव घेण्याचा प्रयत्न करा.
जेव्हा तुम्ही मनापासून वाचता, तेव्हा ते वाचन जपासारखे प्रभावी ठरते.
6. वाचनानंतर प्रार्थना करा
वाचन पूर्ण झाल्यानंतर श्रीगुरूंना कृतज्ञता व्यक्त करा. त्यांना आपल्या मनातील इच्छा, शंका किंवा दुःख समर्पित करा.
“श्रीगुरु चरणकमले भक्ती सदा मना रहो” अशी अंतःकरणातून प्रार्थना करा.
श्री गुरूचरित्र अध्याय १८ हा भक्तांसाठी एक आध्यात्मिक प्रकाशस्तंभ आहे. या अध्यायामध्ये गुरूंची कृपा, भक्तीचे महत्त्व आणि जीवनातील अडचणींवर मात करण्याची शक्ती यांचे सुंदर चित्रण आहे. जो कोणी श्रद्धेने shree gurucharitra adhyay 18 चे वाचन करतो, त्याच्या आयुष्यात गुरूंचे मार्गदर्शन सदैव मिळते.
आजच्या धकाधकीच्या जीवनात मन:शांती आणि अध्यात्मिक आधार हवा असतो. अशावेळी gurucharitra adhyay 18 pdf वाचन ही एक उपासना ठरते. अनेक भक्त gurucharitra adhyay 18 pdf free download करून रोज वाचन करून गुरूकृपा प्राप्त करतात. gurucharitra adhyay 18 pdf download उपलब्ध असल्याने ही दैवी अनुभूती आता प्रत्येकाच्या हातात सहज पोहोचते.
आपणही ह्या अध्यायाचे वाचन नियमित करून जीवनात गुरूंचा आशीर्वाद अनुभवू शकतो. कारण गुरू हेच आपले अंतिम मार्गदर्शक व आधारस्तंभ आहेत.
गुरूवंदन श्लोक
गुरुर्ब्रह्मा गुरुर्विष्णुः गुरुर्देवो महेश्वरः ।
गुरु साक्षात् परब्रह्म तस्मै श्री गुरवे नमः ॥
