कृष्णा विष्णो ह्रीशिकेषा । अनिरुद्धा पुरूषोतम्मा परेशा ।

नृसिंह वामन भार्गवेशा । बौद्ध कलंकी निजमूर्ती  ।। ४४।।

अनाथरक्षका आदिपुरुषा । पूर्णब्रह्म सनातन निर्दोषा ।

सकळमंगळ मंगळाधीशा । सज्जनजीवना सुखमूर्ती ।।४५।।

गुणातीता गुणज्ञा । निजबोधरूपा निमग्ना ।

शुध्द सात्विका सुज्ञा । गुणप्राज्ञा परमेश्वरा ।।४६।।

श्रीनिधी श्रीवत्सलांछनधरा । भयकृदभयनाशना गिरिधरा ।

दुष्टदैत्यसंहारकरा । वीरा सुखकरा तू एक ।।४७।।

निखिल निरंजन निर्विकारा । विवेकरवाणी वैरागरा ।

मधुमुरदैत्यसंहारकरा । असुरमर्दना उग्रमूर्ती ।।४८।।

शंखचक्र गदाधरा । गरुडवाहना भक्तप्रियकरा ।

गोपीमनरंजना सुखकरा । अखंडित स्वभावे ।।४९।।

नानानाटकसूत्रधारिया । जगद्व्यापका जगद्वर्या ।

कृपासमुद्रा करुणालया । मुनिजनध्येया मूळमूर्ती ।।५०।।

venkatesh stotra marathi​

शेषशयना सार्वभौमा । वैकुंठवासिया निरूपमा ।

भक्तकैवारिया गुणधाम । पाव आम्हां ये समयी ।।५१।।

ऐसी प्रार्थना करुनि देवीदास । अंतरी आठविला श्री व्यंकटेश ।

स्मरता ह्रिदयी प्रकटला ईश । त्या सुखासी पार नाही ।।५२।।

ह्रिदयी आविर्भवली मूर्ती । त्या सुखाची अलौकिक स्थिती ।

आपुले आपण श्रीपती । वाचेहाती वदवीतसे ।।५३।।

‘ते’ स्वरूप अत्यंत सुंदर । श्रोती श्रवण कीजे सादर ।

सांवळी तनु सुकुमार । कुंकुमाकार पादपद्मे ।।५४।।

सुरेख सरळ अंगोळिका । नखें जैसी चंद्ररेखा ।

घोटीव सुनीळ अपूर्व देखा । इंद्रनिळाचियेपरी ।।५५।।

चरणी वाळे घागरिया । वांकी वरत्या गुजरिया ।

सरळ सुंदर पोटरिया । कर्दळीस्तंभाचियेपरी ।।५६।।

गुडघे मांडिया जानुस्थळ । कटीतटी किंकिणी विशाळ ।

खालते विश्वउत्पत्तिस्थळ । वरी झळाळे सोनसळा ।।५७।।

कटीवरते नाभिस्थान । जेथोनि ब्रह्मा झाला उत्पन्न ।

उदरी त्रिवळी शोभे गहन । त्रैलोक्य संपूर्ण जयामाजी ।।५८।।

वक्ष:स्थळी शोभे पदक । पाहोनि चंद्रमा अधोमुख ।

वैजयंती करी लखलख । विद्युल्लतेचियेपरी ।।५९||

ह्रिदयी श्रीवत्सलांछन । भूषण मिरवी श्रीभगवान ।

तयावरते कंठस्थान । जयासी मुनिजन अवलोकिती ।।६०।।

venkatesh stotra marathi​

उभय बाहुदंड सरळ ।नखें चंद्रापरीस तेजाळ ।

शोभती दोन्ही करकमळ । रातोत्पलाचीयेपरी ।।६१।।

मनगटी विराजती कंकणे । बाहुवटी बाहुभूषणे ।

कंठी लेइली आभरणे । सूर्यकिरणे उगवली ।।६२।।

कंठावरुते मुखकमळ । हनुवटी अत्यंत सुनीळ ।

मुखचंद्रमा अतिनिर्मळ । भक्तस्नेहाळ गोविंदा ।।६३।।

दोन्ही अधरांमाजी  दंतपंक्ती । जिव्हा जैसी लावण्यज्योती ।

अधरामृतप्राप्तीची गती । ते सुख जाणे लक्ष्मी ।।६४।।

सरळ सुंदर नासिक । जेथे पवनासी झाले सुख ।

गंडस्थळीचे तेज अधिक । लखलखीत दोहीं भागी ।।६५।।

त्रिभुवनीचे तेज एकवटले । बरवेपण सिगेसि आले ।

दोन्ही पातयांनी धरिले । तेच नेत्र श्रीहरीचे ।।६६।।

व्यंकटा भृकुटिया सुनीळा । कर्णद्वयाची अभिनव लीळा ।

कुंडलांच्या फांकती कळा । तो सुखसोहळा अलौकिक ।।६७।।

भाळ विशाळ सुरेख । वरती शोभे कस्तुरीटिळक ।

केश कुरळे अलौकिक । मस्तकावरी शोभती ।।६८।।

मस्तकी मुकुट आणि किरीटी । सभोवती झिळमिळ्याची दाटी ।

त्यावरी मयूरपिच्छांची वेटी । ऐसा जगजेठी देखिला ।।६९।।

ऐसा तू देवाधिदेव । गुणातीत वासुदेव ।

माझिया भक्तीस्तव । सगुणरूप झालासी ।।७०।।

venkatesh stotra marathi​

आतां करू तुझी पूजा । जगज्जीवना अधोक्षजा ।

आर्ष भावार्थ हा माझा । तुज अर्पण केला असे ।।७१।।

करूनि पंचामृतस्नान । शुद्धामृत वरी घालून ।

तुज करू मंगलस्नान । पुरुषसूक्तेकरूनियां ।।७२।।

वस्त्रे आणि यज्ञोपवीत । तुजलागी करू प्रीत्यर्थ ।

गांधाक्षता पुष्पे बहुत । तुजलागी समर्पू ।।७३।।

धूप दीप नैवेद्य । फल तांबूल दक्षिणा शुद्ध ।

वस्त्रे भूषणे गोमेद । पद्मरागादिकरुनी ।।७४।।

भक्तवत्सला गोविंदा । ही पूजा अंगीकारावी परमानंदा ।

नमस्कारुनी पादारविंदा । मग प्रदक्षिणा आरंभिली ।।७५।।

ऐसा षोडशोपचारे भगवंत । यथाविधि पूजिला हृदयांत ।

मग प्रार्थना आरंभिली बहुत । वरप्रसाद मागावया ।।७६।।

जयजयाजी श्रुतिशास्त्रआगमा । जयजयाजी गुणातीत परब्रह्मा ।

जयजयाजी हृदयवासिया रामा । जगदुद्धारा जगद्गुरू ।।७७।।

जयजयाजी पंकजाक्षा । जयजयाजी कामळाधीशा ।

जयजयाजी पूर्णपरेशा  । अव्यक्तवक्ता सुखमुर्ती ।।७८।।

जयजयाजी भक्तरक्षका । जयजयाजी वैकुंठनायका ।

जयजयाजी जगपालका । भक्तांसी सखा तू एक ।।७९।।

जयजयाजी निरंजना । जयजयाजी परात्परगहना ।

जयजयाजी शुन्यातीत निर्गुणा । परिसावी विज्ञापन एक माझी ।।८०।।

venkatesh stotra marathi​

मजलागी देई ऐसा वर । जेणें घडेल परोपकार ।

हेंचि मागणे साचार । वारंवार प्रार्थीतसे ।।८१।।

हा ग्रंथ जो पठण करी । त्यासी दु:ख नसे संसारी ।

पठणमात्रे चराचरी ।विजयी करी जगाते ।।८२।।

लाग्नार्थियाचे व्हावें लग्न । धनार्थीयासी व्हावें धन ।

पुत्रार्थियाचे मनोरथ पूर्ण । पुत्र देऊनि करावे ।।८३।।

पुत्र विजयी आणि पंडित । शतायुषी भाग्यवंत ।

पितृसेवेसी अत्यंत रत । जयाचे चित्त सर्वकाळ ।।८४।।

उदार आणि सर्वज्ञ । पुत्र देई भक्तालागून ।

व्याधिष्ठांची पीडा हरण । तत्काळ कीजे गोविंदा ।।८५।।

क्षय अपस्मार कुष्ठादि रोग । ग्रंथपठणे सरावा भोग ।

योगाभ्यासियासी योग । पठणमात्रे साधावा ।।८६।।

दरिद्री व्हावा भाग्यवंत । शत्रूचा व्हावा नि:पात ।

सभा व्हावी वश समस्त । ग्रंथपठणेकरुनिया ।।८७।।

विद्यार्थियासी विद्या व्हावी । युद्धी शस्त्रे न लागावी ।

पठणे जगात कीर्ति व्हावी । साधु साधु म्हणोनिया ।।८८।।

अती व्हावे मोक्षसाधन । ऐसे प्रार्थनेसी दीजे मन ।

एवढे मागतो वरदान । कृपानिधे गोविंदा ।।८९।।

प्रसन्न झाला व्यंकटरमण । देवीदासासी दिधले वरदान ।

ग्रंथाक्षरी माझे वचन । यथार्थ जाण निश्चयेसी ।।९०।।

venkatesh stotra marathi​

ग्रंथी धरोनि विश्वास । पठण करील रात्रंदिवस ।

त्यालागी मी जगदीश । क्षण एक न विसंबे ।।९१।।

इच्छा धरोनि करील पठण । त्याचे सांगतो मी प्रमाण ।

सर्व कामनेसी साधन । पठण एक मंडळ ।।९२।।

पुत्रार्थियाने तीन मास । धनार्थियाने एकवीस दिवस ।

कन्यार्थियाने षण्मास । ग्रंथ आदरे वाचवा ।।९३।।

क्षय अपस्मार कुष्टादि रोग । इत्यादि साधने प्रयोग ।

त्यासी एक मंडळ सांग । पठणेकरूनि कार्यसिद्धी ।।९४।।

हे वाक्य माझे नेमस्त । ऐसे बोलिला श्रीभगवंत ।

साच न मानी जयाचे चित्त । त्यासी अध:पात सत्य होय ।।९५।।

विश्वास धरील ग्रंथपठणी । त्यासी कृपा करील चक्रपाणी ।

वर दिधला कृपा करुनी । अनुभवे कळो येईल ।।९६।।

गजेन्द्राचिया आकांतासी । कैसा पावला हृषीकेशी ।

प्रल्हादाचिया भावार्थासी । स्तंभातूनी प्रगटला ।।९७।।

वज्रासाठी गोविंदा । गोवर्धन परमानंदा ।

उचलोनिया स्वानंदकंदा । सुखी केले तये वेळी ।।९८।।